کورى مادرزادى لبر گروهى از اختلالات است که با اختلال شديد بينائى يا کورى از دوران شيرخوارگى (بدون علت آشکار) مشخص مى‌شود. معمولاً اتوزوم مغلوب بوده، با عقب‌ماندگى ذهني، تشنج و ناهنجارى‌هاى کليوي، يا عضلاتى همراه مى‌باشد. در اکثر بيماران منظرهٔ فوندوس طبيعى است. کاهش شديد يا فقدان الکترورتينوگرام نشان‌دهندهٔ اختلال عمل سلول‌هاى نورى است و در شيرخوران اين تست تنها روش تشخيصى قطعى بيمارى محسوب مى‌شود.
   دژنرسانس شبکه‌اى (Lattice degenertic retinopathy)
شايع‌ترين دژنرسانس ويترئورتينال مى‌باشد که ۷% از کل جمعيت را گرفتار مى‌کند. البته در افراد نزديک‌بين شايع‌تر است؛ همچنين در ۳/۱ بيماران مبتلا به دکولمان شبکيه ديده مى‌شود. علامت اصلى بيماري، نواحى نازک شده شبکيه با حدود مشخص، به همراه چسبندگى‌هاى ويترئورتينال در حواشى اين نواحى مى‌باشد. وجود دژنرسانس شبکه‌اى به تنهائى دليل کافى جهت درمان پروفيلاکتيک دکولمان شبکيه نمى‌باشد؛ ولى در حضور عوامل خطرساز (نظير سابقه فاميلى دکولمان شبکيه، دکولمان شبکيه در چشم ديگر، نزديک‌بينى و آفاکي) درمان پروفيلاکتيک با کرايوتراپى يا فوتوکوآگولاسيون ليزرى ممکن است ضرورى باشد.